زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...
زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...
جایی نرفته ام
باز هم کنارت هستم
قایم شده ام
می خواهم دنبالم بگردی...
عادله
17 تیر 1389 ساعت 08:21 ق.ظ