من می نویسم

زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...

من می نویسم

زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...

رو به سقوط

 

 

رو به سرپایینی که حرکت می کنی

گامهایت ناخواسته شتاب می گیرند!

 

 

 

پ.ن۱: هفته پیش وبلاگم دو ساله شد!